Cześć! Powinnam mieć napisany jakiś wspaniały tekst sprzedażowy, ale jestem tak wykończona półtorarocznym dłubaniem nad książką, że zwyczajnie nie mam dziś na to siły. Do tego nałożyły się wielkie emocje, bo choć to moja czwarta książka (jak to się stało???), to stres jest ten sam, jak nie większy. Po raz pierwszy wydaję książkę zupełnie samodzielnie i to bardzo ciekawa przygoda, ale i masa roboty. 

Rozpisałam się o szczegółach na stronie sprzedażowej książki i tam Was zapraszam, a na blogu dziś ograniczę się do najważniejszych konkretów.

Zamów książkę z darmową dostawą!

Czytaj dalej →

Przez kilka tygodni kwarantanny wkręciłam się w pielęgnację, czyli tak zwany WŁOSING i TWARZING. Swoją drogą, uwielbiam te nazwy i systematyzowanie podejścia do ubrań nazywam sobie teraz w głowie ODZIEŻING. Wracając do tematu – nie testowałam nawet jakiejś niesamowitej liczby nowości, bardziej o przyjrzałam się temu, co się u mnie sprawdza, a co nie i starałam się dowiedzieć dlaczego.

Pomyślałam, że dla wielu osób podobnie mogło się stać z ubraniami. Zamknięci w domach, ograniczeni do kręgu najbliższych osób, ubieramy się pewnie bardziej dla siebie i dla wygody. A jeśli do tego ze względu na niepewność dochodów ograniczyliśmy zakupy, to robi nam się taki detoks z automatu – czyli coś, co zawsze polecam na początek przygody ze slow fashion.

Warto to wykorzystać i przyjrzeć się temu, co wisi nam w szafie nienoszone. Jeśli to na przykład materiałowe spodnie na gumce, które teoretycznie idealnie by się sprawdziły, to co sprawia, że nigdy po nie nie sięgamy? Gumka wpija się w ciało? Rozcięcia na dole nogawek sprawiają, że nie da się ich podwinąć, a tak najbardziej lubimy nosić spodnie? A może materiał jest stuprocentowym poliestrem, z którego aż lecą iskry, kiedy przesuwamy się na kanapie? Albo wiskozą, która po praniu wygląda jak psu z gardła wyjęta, a nam nie chce się siłować z deską do prasowania? Czytaj dalej →