Podobno ludzie ubierają się w zależności od pogody, nastroju i innych tego typu irracjonalnych rzeczy. Ja ubieram się w zależności od tego, jak bardzo moje włosy postanowią się danego dnia pokręcić. Mając w pamięci dość przerażający obraz ponoć jedynej prawdziwej polskiej divy, staram się trzymać zasady „im więcej loków, tym prostszy strój”. W środę była to rozkloszowana szara sukienka, bordowy sweter w roli ocieplacza i ulubiona ostatnio, najzwyklejsza na świecie, czarna, skórzana torba. W roli ożywiacza złoty kołnierzyk Raramodo- cieszę się że mogę tą nazwę po prostu napisać i nie muszę starać się jej wymówić.

Co roku o tej porze zaczynam się zastanawiać, jak mam przetrwać zimę przy całkowitym braku naprawdę zimowych okryć w sklepach. Ciepłe kurtki i płaszcze są chyba wyjątkowo passe, może ma to też związek z faktem że większość sieciówek ma korzenie w krajach dużo cieplejszych niż Polska, jak choćby Zara czy Mango (chociaż szwedzki H&M trochę podważa tę teorię). Jedynym wyjątkiem są pikowane puchowe kurtki, które mimo kilku całkiem fajnych zestawień, jakie z nimi widziałam, wciąż kojarzą mi się tylko i wyłącznie z ludzikiem Michelin.  Czytaj dalej →